vrijdag 29 januari 2021

De stoofpeertjes flammenküchen met geitenkaas....

 Begin van de maand kon je HIER al lezen over ons plan om steeds uit een ander kookboek te gaan eten. Eén boek dat dus die maand centraal staat.

Hoe ging het deze maand?



We maakten uit het boek van JAMIE OLIVER de "supersalade voor na het sporten" die we niet nuttigde na het sporten maar op een zondagavond combineerden met een kopje soep. Hij was lekker en de quinoa weer eens wat anders. Er waren veel ingrediënten voor nodig maar wat overbleef gebruikte we een paar dagen gewoon door de ijsbergsla. Verder stonden er nog meer lekkere recepten in die voor een later tijdstip moeten wachten omdat het bedoeld is voor bij  een zomerse barbecue of  een verjaardagsgebakje terwijl je geen visite hebt niet handig. 

Maar toch wil ik een ander recept delen wat we wel regelmatig gemaakt hebben en dat komt van de site van BRENDA KOOKT: Flammenküchen met stoofpeertjes en geitenkaas.

Simpel, verassende smaakcombinatie en makkelijk te maken.

Oh en flammenküchen is de Duitse versie van de pizza en net zo veelzijdig te beleggen...

Wat heb je nodig?


Een kant en klaar flammenküchen deeg van tante Fanny

2 grote  uien

2 eetlepels bruine basterdsuiker

restantje al bereide stoofpeertjes ( 3 á 4 halve peertjes zijn genoeg)

75 gram geitenkaas

paar takjes tijm 

handje pijnboompitjes

1 ei



Bak de uien in een klein beetje boter samen met de basterdsuiker ongeveer 15 minuten tot ze goed gekarameliseerd zijn.  Verdeel ze over het deeg dat je uitgerold hebt over een bakplaat. De randjes heb je een beetje naar binnen gevouwen zodat een opstaand randje ontstaat. Verdeel de klein gesneden stukjes stoofpeer over het deeg evenals de geitenkaas en de pijnboompitjes. Strooi hier de baadjes van de tijm over. Bestrijk het opstaande randje met een kwastje met een geklutst eitje . Zo ziet het er dan uit:




Plaats de bakplaat bij 180 graden in een voorverwarmde heteluchtoven en bak het 20-30 minuten.
In het recept stond 30 minuten maar na 20 minuten zag het erbij mij al zó uit en was het gaar:



De smaakcombinatie is verrassend en dat viel goed in de smaak!

Bovendien is dit recept vegetarisch en dat kwam goed uit want het streven van mij is dit jaar minder ( vaak) vlees te gaan eten en dit recept past daar prima bij!


En volgende maand?


Van de week kocht ik de ovenbijbel van CHICKS LOVE FOOD.

Uit dit boek heb ik al meerdere gerechten gemaakt omdat een dochter van mijn vriend dit boek al had en er erg enthousiast over was. Ze stuurde af en toe een foto van haar resultaat samen met het recept. Nu kocht ik het zelf. In het kader van #steunjeboekhandel en kan er dus nu zelf ook mee aan de slag.

donderdag 28 januari 2021

Doe je ook mee met de nationale vogeltelling?


Al verschillende jaren organiseren de Vogelbescherming en Sovon Vogelonderzoek Nederland een vogeltelling in het laatste weekend van januari.
Ook dit jaar!

                                                      pimpelmees


Het is eenvoudig, leuk en leerzaam!
Op 29, 30 en 31 januari kun je aan de slag, één keer of meerdere keren kun je een half uur aan de slag met pen en papier of met de app. En uiteindelijk geef je het beste resultaat door. Of het meest opmerkelijke.
En je hoeft echt geen ervaren vogelaar te zijn om mee te kunnen doen. Op de site via de link hieronder kun je uitleg krijgen over soorten waarvan je misschien vind dat ze erg op elkaar lijken.


                                                   gaai


Want er zal maar net een reiger in je postzegel achtertuintje landen omdat de buren een vijver hebben.
Of een sperwer doet zich te goed aan een koolmees die vlak daarvoor zich nog te goed deed aan de vetbolletjes die in de boom hangen. Dan wil je dat natuurlijk wel vermelden.


                                                    sperwer


Heb je wel interesse maar ook vragen? Klik dan HIER dan vind je én tekst en een duidelijk filmpje over het voorkomen van dubbeltellingen etc.

                                         Doe je ook mee dit jaar?

dinsdag 26 januari 2021

De stam van de holenbeer...... boek van Jean M. Auel


Dit boek brengt voert je naar de prehistorie waar hoofdpersoon Ayla je mee terug neemt in de tijd. Het boek is all 40 jaar geleden geschreven maar nog steeds mooi. De prehistorie is tijd dat je at wat de natuur je bracht, leefde met de seizoenen en het leven hard was.



 Simpele ziektes fataal waren, je al jong oud was en veel te vroeg volwassen. Ze niet snapten hoe kinderen gemaakt werden en de jacht een gevaarlijke aangelegenheid was. En alles draaide om de geesten die je moest eren zodat ze jou ook gunstig gezind waren .

De tekst van de achterflap:

De serie De Aardkinderen vertelt het verhaal van het mysterie van het ontstaan van de mensheid en de harde strijd om in de prehistorie te overleven. Jean Auels boeken hebben al miljoenen lezers meegevoerd naar de boeiende prehistorische wereld van Ayla en haar tijdgenoten. In de prehistorische wildernis van het Europa van 35.000 jaar geleden vindt de Stam van de Holenbeer een klein meisje. Ze is moederziel alleen; haar familie is bij een aardbeving om het leven gekomen. Hoewel het kind niet tot het volk van de Stam behoort, ontfermt Iza, de medicijnvrouw, zich over haar. Ze krijgt de naam Ayla, en Iza onderwijst haar geduldig in heelkunde en kruidenleer.

Als Ayla opgroeit, wordt langzaam maar zeker duidelijk dat ze verschilt van de andere stamleden. Ayla draagt de toekomst van de mens in haar bloed, maar ze botst met de oude cultuur van de Stam. Ze is namelijk vlugger, ondernemender, slimmer, ánders…

Ik was erg onder de indruk van het boek. Het is moeilijk voortestellen  hoe mensen toendertijd leefden. Zonder potten en pannen, zonder elektriciteit en verreweg de meeste gereedschappen. Wel met een enorme kennis van allerlei planten en kruiden. Niet alleen als voedsel maar ook vooral als medicijn. 

Jean Marie Auel ( 1936, Chicago)



Dit was het eerste deel van de serie De aardkinderen maar inmiddels zijn er zes delen. Het eerste deel verscheen in 1981, het laatste deel Het lied van de grotten verscheen in 2011.

Ik was het boek al heel vaak tegengekomen maar de dikte hield mij ook wat tegen. Maar zoals ik al eerder HIER vertelde zijn er veel boeken waarvan ik vind dat ik ze zou moeten lezen. Het zijn ( moderne) klassiekers. Ze staan hoog op de lijst van meest gewaardeerde en gelezen boeken. En nieuwsgierig was en ben ik er wel naar. Het is alleen jammer dat je nou eenmaal beperkt bent in tijd en keuzes moet maken vandaar mijn lijst voor het komende jaar bestaat uit klassiekers, nieuw verschenen boeken en dikke pillen.



En als je graag leest overweeg dan om een boek te kopen, juist nu, via je eigen lokale boekhandel. 

Alle boekhandels zijn je ter wille en bezorgen of sturen je bestelling op. 

Lees je zelf niet of is je boekenkast al heel vol met ongelezen boeken? Het is altijd leuk om een boek cadeau te doen!



 

zaterdag 23 januari 2021

Inspiratie opdoen bij.....Jane Perkins

Via pinterest kwam ik een afbeelding tegen van Jane Perkins, een Britse die van allerlei gerecycled materiaal mooie portretten maakt.   

Nelson Mandela


En je kunt het zo gek niet bedenken maar het is bruikbaar in zo'n portret. Van knopen tot wattenstaafjes en van horlogebandjes tot scrabble steentjes. Mits goed op kleur gebruikt en goed gerangschikt ontstaan zo de mooiste portretten. 


 

Frida Kalo


Maar niet alleen koppen van beroemde personen zijn voor haar een inspiratiebron. Wat dacht je van deze tijgerkop? Enorm veel materialen vind je hierin terug. Als je trouwens dubbelklikt op een plaatje zie je het nog groter en dus beter.





Op onderstaande foto zie je een beetje hoe de opbouw is van zo'n kunstwerk. Ik durf er niet aan te denken wat een enorm magazijn deze dame moet hebben. Een enorme snoepwinkel stel ik mij zo voor van allerlei glazen potten volgepropt met allerlei materialen op kleur gesorteerd natuurlijk!!





En als de ene kunstenaar door de andere wordt geïnspireerd krijg je een mooie vaas van van Gogh's zonnebloemen vol met knopen, sterretjes en kralen.





En de ogen en sowieso gezichten lijken mij enorm moeilijk om te maken. Het moet natuurlijk direct herkenbaar zijn. Maar deze lady Di is toch ook weer heel goed gelukt!





 Zo is recycling een kunst op zich!




Hier zie je haar zelf voor één van haar werken.

vrijdag 22 januari 2021

Stairway to heaven.....(5)


Ditmaal geen echte trap, alhoewel, hij brengt je wel naar de overkant.



 

Maar dan weer niet omhoog.

Razendknap gemaakt is deze 3D tekening op een saaie vloer in een lange gang.

Levensecht lijk je in een diepe afgrond te kijken terwijl je over een wiebelende plankenvloer loopt die slechts met touwen aan weerszijde is vastgeknoopt. En dan ook nog zonder leuning. 


Hoewel je weet dat het niet echt is denk ik dat ik toch wel erg aan de zijkant zou blijven lopen.

Links of rechts van de "afgrond" dus...


Knap hoor als je dit zo kunt bedenken én uitvoeren!

donderdag 21 januari 2021

Kippetjes....

 Voor een aantal lezers is waarschijnlijk wel bekend dat ik vroeger veel kippen rondom het huis had lopen.

                                                                   

De naam quilts van kippetje is ook niet voor niets toen zo gekozen. Inmiddels woon ik daar niet meer maar werd door ( de vader van mijn kinderen) Cees gevraagd om foto's te maken voor bij een artikel dat hij geschreven heeft over de kippen die hij fokt voor publicatie in een tijdschrift. 




Leuk om eens te doen! Het zijn Drentse kruipers, dat wil dus zeggen dat ze korte pootjes hebben. Zeldzame kippen bovendien! 




Met boomkruipers bedoelen we meestal een andere soort vogels maar soms lijken ze toch wel de voorkeur te hebben voor een plek hoog in de boomtakken...




Ze hebben veel verschillende kleuren en worden daar ook op gefokt en op type. En omdat ik daar geen kaas van gegeten heb plaats ik niet de foto's van kippen die daar aan voldoen maar gewoon die ik leuk vind.
Wist je trouwens dat je aan de kleur van de lel kunt zien wat de kleur is van de eieren is die ze leggen?
Hier boven zie je een witte lel en dat betekent dus witte eieren. Zijn de lellen rood legt de kip bruine eieren. 



Maar deze haan hierboven pronkt alleen maar met zijn veren...



Die kam die geeft m toch wel een gedistingeerd uiterlijk nietwaar?



En kraaien dat kunnen ze als de beste!

Dat mis ik niet echt al was ik daar vroeger wel helemaal aan gewend. Al was het zomers 's ochtends wakker worden met een raam open niet zo'n pretje....



Hoewel het zonnetje uiteindelijk doorbrak was het jammer dat het al een paar dagen geregend had en alles dus nat en modderig was. Niet echt mogelijk om plat op de buik mooie close -ups te maken. Toch vond ik het een leuke klus om eens deze kippen weer eens te zien en te fotograferen. 

dinsdag 19 januari 2021

Daar waar de rivierkreeften zingen....Delia Owens

Dit boek dat eerder uitgegeven is onder de titel "het moerasmeisje" is niet alleen in Nederland een spraakmakend boek onder lezers maar ook Internationaal doet het het erg goed.



Het is recent uitgegeven, pas in 2018 verscheen het en inmiddels zijn er al 4,5 miljoen exemplaren van  uitgegeven.

Het boek start rond 1950 en je hebt onmiddellijk te doen met een heel jong meisje dat aan haar lot overgelaten wordt door haar moeder. Ook haar broers en zussen vertrekken en is ze opgescheept met een vaak dronken en agressieve vader  die helemaal niets met haar opheeft. Met inventiviteit weet ze zich te redden en uit handen te blijven van de leerplichtambtenaar. Gelukkig is er wel hulp uit onverwachte hoek en leert ze met hulp veel over haar omgeving, de natuur en uiteindelijk lezen. Haar zucht naar kennis brengt haar uiteindelijk heel ver. Maar ondertussen krijgt ze vaak te maken met vooroordelen en voelt zich vaak in de steek gelaten door mensen die ze eerst dacht te kunnen vertrouwen.

.

De tekst van de achterflap:
Kya Clark is in haar eentje opgegroeid in het moeras van Barkley Cove in North Carolina, afgesloten van de bewoonde wereld. Om zichzelf te onderhouden ruilt ze vis, en groenten uit haar moestuin voor andere levensmiddelen. Ze voelt zich er thuis, beschouwt de natuur als haar leerschool. Maar als ze in aanraking komt met twee jongemannen uit de stad ontdekt ze dat er ook een andere wereld is. Wanneer een van hen dood wordt gevonden, valt de verdenking onmiddelijk op Kya.




Delia Owens ( 1949,  schreef eerder over haar leven als wildlife biologe in Afrika en maakte documentaires voor National Geographic. Daar waar de rivierkreeften zingen is haar romandebuut. In de VS zijn inmiddels meer dan 3 miljoen exemplaren verkocht en stond het boek 25 weken op de eerste plek in de bestsellerlijst van de New York Times. De vertaalrechten zijn aan 41 landen verkocht. En dat terwijl uitgevers niet stonden te wachten op haar eerste roman. Ze was al gepensioneerd en zou er wel vraag zijn naar haar boeken?

Ik vond het een mooi boek dat vooral de sfeer heel mooi optekent! Ik was er nieuwsgierig naar omdat het hoog in de lijsten stond van meest gelezen boeken en ook door de hebbanlezers uitgeroepen werd tot boek van het jaar 2020.  Nu ik het gelezen heb kan ik mij daar wel in vinden al had ik zelf een ander favoriet boek van 2020 gekozen. Maar ja ik las het ook pas in 2021.

 

maandag 18 januari 2021

De tussenbiesjes....

Nadat ik alle 24 blokken van de replicaquilt aan elkaar had gemaakt stond ik voor de keus van welke kleur de smalle tussenbies moest worden, turquoise of een donkere terra.



                                                                               
 
Ik koos uiteindelijk voor de donkere terra maar had niet veel stof en wilde er ook niet nieuws voor kopen. Op zich vind ik turquoise een mooiere kleur maar de donkere terra stond veel warmer. Bovendien kan ik de turquoise nog wel vaker gebruiken en voor de terra had ik nog geen andere bestemming.


                          

                                        


Ik moest dus even gaan rekenen omdat ik een reststuk had. Maar met het smalle biesje dat maar twee centimeter breed gaat worden, bleek dat ik toch ruim genoeg had. Zondag sneed ik alle smalle stroken.





Omdat het maar smal moet zijn en eigenlijk niet erg moet opvallen is twee centimeter genoeg maar ik weet uit ervaring dat het wel heel vervelend naait, zo'n smal randje. Maar goed dat is niet anders en zeker geen reden om het breder te maken.



Nu alle randjes aan elkaar maken en heel veel speldjes gebruiken en de biesjes te spelden rondom de quilt. Eerst de lange kanten en daarna de smalle. Anders zouden de lange randen nóg langer worden. 
En dan vroem, vroem.... onder het naaimachientje!







donderdag 14 januari 2021

Morning has broken...

 Vanmorgen was ik lekker vroeg op, op mijn vrije dag en nam mijn fototoestel mee toen ik ging wandelen.




Het zonnetje moest nog opkomen maar het was toen ik vertrok al wel enigszins licht.




Met een paar minuten was ik op de dijk en vanaf daar kun je goed ver weg kijken en heb je mooie luchtpartijen.




Omdat het ook toen nog onder nul was, kon ik de mooi berijpte planten ook even kieken!




Bij de zwemkolk waren mooie riethalmen en bomen die een mooi contrast en silhouet vormen tegen de lucht.





En daar komt het zonnetje nèt boven de horizon uit piepen....





Even een close up van de rietpluim.




Toen de zon eenmaal op was werd deze boom, iets verderop aan de dijk, mooi beschenen door het ochtendlicht.




Er staan diverse imposante bomen langs de dijk en dit exemplaar heeft de takken ook mooi naar beneden hangen wat een mooi kijkje geeft. 


Later heb ik mijn camera maar opgeborgen en heb nog even een paar kilometers doorgelopen. Een goede start van de dag.

dinsdag 12 januari 2021

Een leven op onze planeet.... David Attenborough


Soms lees je een boek dat ontzettend veel indruk maakt! Dit boek van David Attenborough is zo'n boek voor mij.



Attenborough ( 1926 )behoeft geen introductie: bijna zijn hele leven was hij bij de BBC dé man voor de camera van menig natuurfilm. Ook in de tijd dat nog weinig bekend was over dieren in verre oorden was hij één van de eerste die daar naar toe toog. Nu is hij vooral pleitbezorger voor duurzaamheid en biodiversiteit. En wie kan dat beter verwoorden dan hij? Aan de hand van een aantal jaartallen in zijn boek van periodes in zijn leven die belangrijk waren of keerpunten waren vertelt hij zijn levensverhaal. Daarbij vertelt hij bij diezelfde jaartallen het aantal mensen op de aarde, de hoeveelheid koolstof in de lucht en de hoeveelheid wilde natuur op de aardbol. Het zal niet verbazen dat de eerste twee enorm toegenomen zijn en de laatste enorm afgenomen is. En toch is het geen negatief verhaal. Hij is optimistisch over de toekomst. Er kan nog veel teruggedraaid worden!

Een paar citaten uit zijn boek:

"We praten vaak over het redden van de planeet maar in feite hebben we geen keuze als we onszelf willen redden"

"Hoe ernstig onze fouten ook zijn de natuur lijkt ze ongedaan te kunnen maken mits ze de kans krijgt natuurlijk"

"We zijn gekomen waar we nu zijn omdat we de slimste wezens zijn die ooit op de aarde hebben geleefd. Maar om ons bestaan voort te zetten is meer nodig dat intelligentie. We hebben wijsheid nodig. Homo Sapiens, de wijze mens, moet nu leren van zijn fouten en zijn eigen naam eer aan doen. Wij die nu leven hebben de ontzagwekkende taak te zorgen dat onze soort blijft bestaan. We mogen de hoop niet opgeven. We hebben alle middelen die we nodig hebben, de gedachten en ideeën van miljarden knappe koppen en de onmetelijke energie van de natuur om ons bij te staan. En we hebben nog iets: een vermogen dat misschien wel uniek is om namelijk het vermogen om ons de toekomst voor te stellen en daarnaar toe te werken. We kunnen nog iets doen!



Zoals gezegd is zijn boek, ondanks de achteruitgang, niet negatief. Er zijn vooral oplossingen die de kleine individu maar ook de grote mogendheden kunnen nemen. Gelukkig zijn er voorbeelden die dat staven. Neem Costa Rica waar de overheid nadat de hoeveelheid bomen, jungle met 75 % afgenomen was, al jaren terug een subsidie initieerde om inheemse bomen terug te planten. Met groot succes. Bijna 25 procent van de verdwenen bomen is weer terug in de afgelopen 30 jaar. Het kan dus wel. Zo zijn er ook succes verhalen van overheden die ingrepen om de kaalslag in de biodiversiteit in de zeeën tegen te gaan door een verbod  op visserij in grote gebieden in te stellen. 




Dit boek raad ik aan iedereen aan. Deze uitleg is zó helder en duidelijk en treft vast en zoeker doel: de biodiversiteit is belangrijk en onmisbaar. Maar wie niet leest maar liever luistert en kijkt: op Netflix is de documentaire te zien die naar aanleiding van dit boek gemaakt is "A life on our planet".

Ik heb de documentaire nu twee maal gezien en ook die laatste keer zag ik weer dingen die mij de eerste keer ontgingen óf het kwartje nu pas viel wat de link was tussen twee verbanden. 

Heb je het boek al gelezen of zag je de documentaire? Ik ben benieuwd wat je ervan vond...
 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...