Soms lees je een boek dat ontzettend veel indruk maakt! Dit boek van David Attenborough is zo'n boek voor mij.
Attenborough ( 1926 )behoeft geen introductie: bijna zijn hele leven was hij bij de BBC dé man voor de camera van menig natuurfilm. Ook in de tijd dat nog weinig bekend was over dieren in verre oorden was hij één van de eerste die daar naar toe toog. Nu is hij vooral pleitbezorger voor duurzaamheid en biodiversiteit. En wie kan dat beter verwoorden dan hij? Aan de hand van een aantal jaartallen in zijn boek van periodes in zijn leven die belangrijk waren of keerpunten waren vertelt hij zijn levensverhaal. Daarbij vertelt hij bij diezelfde jaartallen het aantal mensen op de aarde, de hoeveelheid koolstof in de lucht en de hoeveelheid wilde natuur op de aardbol. Het zal niet verbazen dat de eerste twee enorm toegenomen zijn en de laatste enorm afgenomen is. En toch is het geen negatief verhaal. Hij is optimistisch over de toekomst. Er kan nog veel teruggedraaid worden!
Een paar citaten uit zijn boek:
"We praten vaak over het redden van de planeet maar in feite hebben we geen keuze als we onszelf willen redden"
"Hoe ernstig onze fouten ook zijn de natuur lijkt ze ongedaan te kunnen maken mits ze de kans krijgt natuurlijk"
"We zijn gekomen waar we nu zijn omdat we de slimste wezens zijn die ooit op de aarde hebben geleefd. Maar om ons bestaan voort te zetten is meer nodig dat intelligentie. We hebben wijsheid nodig. Homo Sapiens, de wijze mens, moet nu leren van zijn fouten en zijn eigen naam eer aan doen. Wij die nu leven hebben de ontzagwekkende taak te zorgen dat onze soort blijft bestaan. We mogen de hoop niet opgeven. We hebben alle middelen die we nodig hebben, de gedachten en ideeën van miljarden knappe koppen en de onmetelijke energie van de natuur om ons bij te staan. En we hebben nog iets: een vermogen dat misschien wel uniek is om namelijk het vermogen om ons de toekomst voor te stellen en daarnaar toe te werken. We kunnen nog iets doen!
Zoals gezegd is zijn boek, ondanks de achteruitgang, niet negatief. Er zijn vooral oplossingen die de kleine individu maar ook de grote mogendheden kunnen nemen. Gelukkig zijn er voorbeelden die dat staven. Neem Costa Rica waar de overheid nadat de hoeveelheid bomen, jungle met 75 % afgenomen was, al jaren terug een subsidie initieerde om inheemse bomen terug te planten. Met groot succes. Bijna 25 procent van de verdwenen bomen is weer terug in de afgelopen 30 jaar. Het kan dus wel. Zo zijn er ook succes verhalen van overheden die ingrepen om de kaalslag in de biodiversiteit in de zeeën tegen te gaan door een verbod op visserij in grote gebieden in te stellen.
Dit boek raad ik aan iedereen aan. Deze uitleg is zó helder en duidelijk en treft vast en zoeker doel: de biodiversiteit is belangrijk en onmisbaar. Maar wie niet leest maar liever luistert en kijkt: op Netflix is de documentaire te zien die naar aanleiding van dit boek gemaakt is "A life on our planet".
Ik heb de documentaire nu twee maal gezien en ook die laatste keer zag ik weer dingen die mij de eerste keer ontgingen óf het kwartje nu pas viel wat de link was tussen twee verbanden.
Heb je het boek al gelezen of zag je de documentaire? Ik ben benieuwd wat je ervan vond...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten