Humor op de woensdag....plus lente foto's

 

Deze foto's maakte ik afgelopen dinsdag toen het echt lenteweer was en ik bij een huis langs liep waar een enorme magnolia boom in bloei stond.

Ik maakte een praatje met de eigenaresse en ze vertelde me dat ik eigenlijk een paar dagen te vroeg was, met een dag of drie zou de boom op zijn mooist zijn.

Ik moet het maar aannemen van haar maar ik vond de boom nu al heel erg mooi ondanks dat inderdaad veel knoppen nog dicht zaten. Maar ja, nu is er een mooie blauwe lucht op de achtergrond. En dat is ook wat waard...

En zoals het nu lijkt is het weer over een paar dagen heel anders dus......knipte ik vandaag mooi een paar mooie magnolia bloemen.

#wheremagnoliagrows

Humor op de woensdag....

 

Nooit meer alleen.....thriller van Angelique Haak

Een half jaar geleden las ik voor het eerst een boek van Angelique Haak: haar debuut Een nieuw begin ( eerste deel van de trilogie met rechercheur  Jennifer Brugman) maar haar nieuwste boek is een stand alone. 

In Nooit meer alleen draait het om Emma die haar leven op de rit heeft al heeft ze een dominante moeder die het haar niet makkelijk maakt. Gelukkig heeft ze een baan waar ze veel voldoening uit haalt.

De tekst van de achterflap:

Zes vrienden, verbonden door een groot geheim... Als Emma een overlijdensbericht onder ogen krijgt, is ze in shock. Gaat het bericht werkelijk over haar vroegere middelbare schoolvriendin Sara? En waarom eindigt het met die drie dikgedrukte letters die ze zo graag wilde vergeten? N.M.A. Emma gaat op zoek naar de waarheid rond Sara’s dood, maar daarbij komen zaken aan het licht die beter voor altijd verborgen hadden kunnen blijven…

Net als haar eerste boek vond ik dit ook erg goed. Er zijn veel mensen met een motief maar de plotwending zag ik niet helemaal aankomen. En zo hoort het ook! Anders zou het voorspelbaar zijn. Het boek stuurt je alle kanten op en geeft je als lezer ook het gevoel dat er verschillende spelers in het spel zijn die niet te vertrouwen zijn. Een onderhuids gevoel dat er iets niet klopt maar toch kun je de vinger niet op de zere plek leggen. Is dat niet heel toevallig ? Of is hij net zo bezorgd als dat hij overkomt? Kortom een boek dat het verdiend om met veel plezier gelezen te worden!

 Angelique Haak is een Rotterdamse die in 1978 het daglicht zag. Als jong meisje hield ze van dagdromen, muziek en schrijven. Het pretpakket op de middelbare school met veel talen bracht haar achteraf gezien dichter bij haar doel: schrijven! Er waren eerst andere baantjes en teleurstellingen bij uitgeverijen maar het winnen van een schrijfwedstrijd was het duwtje in de rug! In 2017 verscheen het eerder benoemde Een nieuw begin.

Wil je hier meer over lezen kijk dan HIER om te kijken wat ik eerder schreef.

Afgelopen weekend kon ik eindelijk weer een afspraak maken bij de boekwinkel!

Bij Oonk in Twello kocht ik een paar kinderboeken die bedoeld zijn om eerst zelf te lezen en daarna cadeau te doen. Want kinderboeken? Daar ben ik nog steeds gek op!

Een waarheid als een koe...

 

Humor op de woensdag...

 Niet alleen  humor, maar ook een serieuze  zaak! We mogen weer...! 

#burgerplicht #democratie #gebruikdatrecht 

In het verdomhoekje....

Deze quilt is al heel lang gepatched.... maar het quilten duurt heel lang.

 Logisch als je het quilten maar uitstelt. Het ligt al tijden in een kast in een ( verdom)hoekje. En dat komt simpelweg omdat ik eerst een grote klus moet doen voordat ik kleine klusjes kan afmaken. 

Omdat je met het quilten vanuit het midden moet werken kan ik niet om het grote zwarte vlak boven in heen. Dat is nu eerst aan de beurt maar ik vind het best wel tricky om dat grote vlak in te vullen. Hier gebruik ik weliswaar een goede lange quilt liniaal in combinatie met het sjabloon. Maar het is toch een beetje gok werk en hopen dat je met het raster er omheen goed uitkomt. Maar het is in ieder geval weer uit de kast en is dus de eerste stap gezet.,

Een waarheid als een koe...

 En in het Nederlands: Wanneer je je manier van kijken tegen dingen/zaken veranderd, de dingen/zaken waar je tegen aankijkt veranderen. Doe er je voordeel mee!

Inspiratie opdoen bij....Anthony Howe

 Anthony Howe (1954) is een Amerikaanse Kinetische beeldhouwer die door wind aangedreven sculpturen maakt die lijken op pulserende, buitenaardse wezens en wervelingen.

Als het stilstaat is het al mooi, als je er omheen loopt nog mooier maar als je ervoor staat en het waait is het wel heel bijzonder! Iedere seconde veranderd het en de ene beweging zorgt voor een ketting reactie aan andere bewegingen.

De beelden zijn allemaal van metaal en gigantisch zwaar terwijl het juist een zwevend geheel lijkt door alle bewegingen. Vooral als je de filmpjes bekijkt zie je hoe betoverend het werkt. Ik heb even opgezocht waar zijn kunstwerken staan maar Italië is het dichtst bij zijnde. Jammer had het wel eens in het echt willen zien. 

Van bovenstaande sculptuur, Di- Octo is ook een filmpje om te laten zien hoe het beweegt :

En als je nog meer wilt bekijken is onderstaand filmpje ook mooi. Het is heel eenvoudig maar door de wind ontstaan er een prachtige boom.

Humor op de woensdag....

 

De zilverboom van Lucinda Riley....

Dit verhaal van Riley speelt zich ook weer in twee tijdsperiodes af en ontrafelt doordat steeds meer bekend wordt over het verleden steeds meer bekend over het heden. Uiteindelijk komen ook hier weer alle verhaallijnen bij elkaar. Ook de verschillen in generaties worden goed beschreven en de invloed van opvoeding en situaties op de beslissingen die genomen worden.  En centraal staat altijd een historisch landgoed dat ook wel tot de verbeelding spreekt.

Zo is er een kindsterretje dat dankzij haar talent ook de moeder rijkdom en status brengt. Volledig afgeschermd van de echte wereld speelt ze haar rollen en weet niet meer wat de echte werkelijkheid is en wat script. Geen gezonde situatie en dat blijkt ook wel. 

 De tekst van de achterflap:

Greta keert na dertig jaar terug naar Marchmont Hall, het prachtige landhuis dat ooit een belangrijke rol in haar leven speelde. Maar ze kan zich niets meer van die periode herinneren; door een tragisch ongeluk is ze haar geheugen van de afgelopen jaren kwijt. Maar dan vindt Greta een grafsteen op het besneeuwde landgoed, en ze weet zeker dat er hier herinneringen verborgen liggen. Ze gaat op zoek naar haar verloren verleden en ontrafelt zo niet alleen haar eigen verhaal, maar ook dat van haar dochter, die haar eigen geheimen blijkt te hebben…

Bij het lezen van dit boek had ik voor het eerst mijn bedenkingen over de boeken van Riley. Het is toch steeds het zelfde trucje dat ze uithaalt. De vrouwelijke hoofdpersoon raakt altijd zwanger terwijl de vader nooit in beeld blijft. Of door titel en rang niet de opvoedvader kunnen zijn die ze genetisch wel zijn. En er zijn een hoop geheimen die toch wel weer voorspelbaar zijn. Dat maakt ook dat ik dit boek wel het minste boek tot nu toe vind. Gelukkig zijn er nog diverse boeken van haar die ik nog niet gelezen heb en kijk ook uit naar mei als het zevende deel de Zeven Zussen komt. Dit boek was het negende boek dat ik las dit jaar.

De toverbal rolt uit....

Een gemêleerde bol vind ik altijd fijn om mee te haken of breien. Het is altijd een verrassing het het uitpakt. Je weet weliswaar soms doe het draadverloop is, bijvoorbeeld

van zwart naar grijs en van grijs naar zacht rood tot bordeaux rood maar hoe de kleuren zich stapelen in de shawl is niet voorspelbaar maar hangt of hoeveel steken je opgezet hebt  en welk patroon of steek je gebruikt.

 

Tot nu toe ben ik erg blij en tevreden met het resultaat van de granny shawl. Omdat ik al eerder dit patroon haakte met hetzelfde aantal steken weet ik dat ik het driemaal kan omslaan en dat het heerlijk draagt. Het is weliswaar een ander merk maar met ongeveer dezelfde hoeveelheid wol. 

Voor deze shawl gebruikte ik van het merk Lang Yarns de bol Jawoll Magic Dégradé in de kleur Koraal, 75% scheerwol en 25% nylon.

Een waarheid als een koe....

 En of je nou in de schepping en bijbel geloofd of niet... er zit natuurlijk wel wat in.

Wandelend op ....het beekweide pad

Het Beekweidepad is een klompenpad in de gemeente Voorst die voert over het landgoed Beekzicht dat enorm uitgestrekt is en zowel landerijen als bos kent.

Ik liep het 22 februari, de sneeuw was inmiddels weg maar veroorzaakte hier en daar nog flinke modderpaden. Maar het is een mooie route die 16 kilometer lang is maar makkelijk in te korten tot 8 kilometer.  Ik begon met het modderigste stukje, op de kaart helemaal onderaan dit bericht tussen startpunt 1 en 10 en weer terug tot vlakbij de 1. Dit zou je ook weg kunnen laten als het weer zo'n natte boel is. Want dit soort paadjes met enorme oude knotwilgen zijn weliswaar mooi ( een oud kerkenpad)

maar hier werd ik toch niet echt vrolijk van! Toch zat er niks anders op want met aan de rechterzijde prikkeldraad en links bramenstruiken is er geen alternatief of ontsnapping mogelijk. Gelukkig heb ik goede ( hoge!) waterdichte wandelschoenen en bestond het hele stuk niet alleen maar uit dit soort delen.

Als je na de modderpartij in de verte kijkt zie je ook dat dat gedeelte net weer wat beter is.

Maar dit doorkijkje met wederom de kerk in de verte nabij het startpunt maakt dan weer veel goed:  

Bij de overige foto's klopt de volgorde van de route niet meer maar zijn gewoon leuke plaatjes van onderweg. 

Zoals deze twee oude bomen nabij een woonhuis. Waarbij ze in de echte bomen een "vos " laten kruipen. Rechts glipt ie in de boom en links piept ie er weer uit. Een fantasierijke aanpassing van de werkelijkheid zullen we maar zeggen...

En zo ook dit stukje natuurkunst in het Appense bos. Erg leuk gedaan.

En zo vroeg in het voorjaar zie je zowel de sporen nog van de herfst als het lokkende voorjaar.

Ik heb zoveel kleurrijke krokussen gezien in de bossen dat ik mij afvroeg hoe dat zat want ik kende het alleen als bolgewasje in de tuin. Maar deze boerenkrokus is een stinzeplant en zaait zich zelf makkelijk uit vandaar die verwildering. 

 

Nog even iets meer over landgoed Beekzicht:

Landgoed Beekzicht strekt zich met haar 500 hectare uit van het Appense Veld tot aan de IJssel. Dit bijzondere agrarisch-natuur landgoed heeft een zeer divers landschap. Op de hoger gelegen droge zandgronden van de Veluwe zijn de restanten van heide en de oude naaldbossen terug te zien. In het hart van het landgoed op de rijkere gronden vormen oude loofbomen prachtige parkbossen en lanen.

Deze diverse landschapstypen zijn met elkaar verbonden door vernuftige, historische ondergrondse en bovengrondse watersystemen. De spannende samenkomst van natuur, cultuur en water maken Beekzicht uniek. Op 175 hectare bos vindt geïntegreerd bosbeheer plaats. De opbrengst uit de verkoop van hout is belangrijk voor de instandhouding van het landgoed.  

Beekzicht is ooit begonnen als agrarische belegging. De beste gronden werden daarvoor uitgekozen: de gebieden langs de Voorsterbeek en op de Voorsterklei. Dat verklaart ook de langgerektheid van het landgoed, waarin de Voorsterbeek de rode draad is. De bais voor landgoed Beekzicht werd gelegd in 1820 met de aankoop van landbouwgronden en van de havezathe De Adelaar door mr. Hendrik Jan Thooft (1787-1866). 

En dit maakt een klompenpad eeen klompenpad: niet over de verharde weg rechtdoor maar tussen de boom en het slootje op een smal paadje door de landerijen! 

Onder een doorkijkje vanuit een ruine van een graanmolen nabij de Halmen. Zonder dak, half overwoekerd maar met nog een mooi doorkijkje.

Nog een leuk feitje op de route. Deze start zoals gezegd bij de kerk in Voorst en daar staat ook een oude schoorsteen vlakbij met een enorm ooievaarsnest. Rond 1970 toen er nog maar drie broedparen waren in Nederland broedde één van die paren in Voorst. Sindsdien is na een succesvolle herintroductie en bescherming het broedparen aantal in Nederland enorm gestegen. 1100 broedparen zijn er nu in Nederland! Ook hier in Voorst zat er weer een koppel op het nest toen ik de route liep. Er is nog een oude foto, staat in de klompenpad app van deze route, maar kan hem niet delen dat de brandweer in allerijl het nest plaatst begin jaren 70 toen ze weer gesignaleerd werden.

 Meer info over de klompenpaden vindt je HIER

Beleef de Lente...

 Afgelopen maandag gingen de camera's van beleef de lente weer van start...!

Vier a vijf maanden kun je volop meekijken hoe òf de zeearend òf de kleine koolmees zijn nest bouwt, de eieren legt, zijn jongen voert en ziet uitvliegen. En dan nog veel meer vogels op de koop toe.

Dit is niet alleen leuk, soms vermakelijk, soms triest want tenslotte worden niet alle jongen volwassen, maar ook interessant voor onderzoek. Nauwgezet wordt genoteerd, door heel veel vrijwilligers, hoeveel en wat voor prooien er door de steenuil verorberd worden. Dat geeft een schat aan informatie!

Ook minder schattige vogels, met een lage aaibaarheidsfactor, als de slechtvalk zijn toch erg mooi om naar te kijken zoals hier te zien in een samenvattend filmpje van Vroege Vogels.

En omdat niet altijd alle vogels continue op het nest zitten en er dus niet altijd iets te zien is zijn er tal van filmpjes te bekijken die eerder opgenomen is.

Waar wel vrijwel altijd iets te beleven is?

Bij daglicht in ieder geval is de camera die gericht is op de vijver. Als je het geluid ook even aanzet, want dat staat niet standaard aan, hoor je vrolijk gefluit maar zie je talloze vogels drinken en badderen.

Nieuwsgierig? Klik HIER.

Humor op de woensdag....

 

Vandaag is rood..

gemêleerd met zwart en grijs de kleur van de bolletjes die ik koos om een shawl van te maken.

Nog niet genoeg shawls dan? Nee! En die heb je ook nooit genoeg, maar wel de eerste shawl waar rood in zit. En ik koos voor een makkelijk patroon met een grannysteek.  

De bolletjes had ik al jaren maar had er eerder nog geen bestemming voor. Maar de kleuren van de bedrijfskleding op mijn werk zijn zwart met rode accenten. En omdat ik vlak bij een grote laaddeur werk die regelmatig open gaat en dan ook echt een poosje open staat is een shawl geen overbodige luxe.

Het patroon is makkelijk en dat is wel lekker en als je de shawl rond maakt en ook nog een paar keer omslaat is het warm en staat het ook leuk. De warmte komt natuurlijk ook door de wol die er in zit.

Het onderstaande schema gebruik ik, het komt van de site van "haaknaald".

 

Eerder maakte ik al deze shawl met hetzelfde patroon. En omdat het ook een gemêleerde draad heeft weet ik dat het werkt als een toverbal. Bij dit vest valt de paarse tint die er maar een klein beetje inzit erg op. Maar het staat net zo goed bij een spijkerjasje, een turquoise jasje en zelfs bij donkerblauw staat het mooi, hoewel die kleur er niet inzit.  

Als ik van deze rood-zwarte shawl net zó veel plezier ga hebben....