Dit verhaal van Riley speelt zich ook weer in twee tijdsperiodes af en ontrafelt doordat steeds meer bekend wordt over het verleden steeds meer bekend over het heden. Uiteindelijk komen ook hier weer alle verhaallijnen bij elkaar. Ook de verschillen in generaties worden goed beschreven en de invloed van opvoeding en situaties op de beslissingen die genomen worden. En centraal staat altijd een historisch landgoed dat ook wel tot de verbeelding spreekt.
De tekst van de achterflap:
Greta keert na dertig jaar terug naar Marchmont Hall, het prachtige landhuis dat ooit een belangrijke rol in haar leven speelde. Maar ze kan zich niets meer van die periode herinneren; door een tragisch ongeluk is ze haar geheugen van de afgelopen jaren kwijt. Maar dan vindt Greta een grafsteen op het besneeuwde landgoed, en ze weet zeker dat er hier herinneringen verborgen liggen. Ze gaat op zoek naar haar verloren verleden en ontrafelt zo niet alleen haar eigen verhaal, maar ook dat van haar dochter, die haar eigen geheimen blijkt te hebben…
Bij het lezen van dit boek had ik voor het eerst mijn bedenkingen over de boeken van Riley. Het is toch steeds het zelfde trucje dat ze uithaalt. De vrouwelijke hoofdpersoon raakt altijd zwanger terwijl de vader nooit in beeld blijft. Of door titel en rang niet de opvoedvader kunnen zijn die ze genetisch wel zijn. En er zijn een hoop geheimen die toch wel weer voorspelbaar zijn. Dat maakt ook dat ik dit boek wel het minste boek tot nu toe vind. Gelukkig zijn er nog diverse boeken van haar die ik nog niet gelezen heb en kijk ook uit naar mei als het zevende deel de Zeven Zussen komt. Dit boek was het negende boek dat ik las dit jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten