Humor op de woensdag....

 

Mijn leesjaar, terugblikken en vooruitkijken....

Ook dit jaar las ik weer de nodige boeken. 64 in totaal waarbij wel aangetekend dat ik de meeste luisterde en niet fysiek las. Ik denk dat ik er maar 7 echt las, waarvan 6 ook nog digitaal.

De plaatjes die in dit bericht staan zijn afkomstig van mijn persoonlijke pagina op Hebban, de boekensite waar ik bij hou hoeveel en welke boeken ik gelezen heb, en  zijn een momentopname tenslotte is het jaar nog twee dagen langer....

De meeste boeken beoordeelde ik positief, dat is natuurlijk niet zo raar. Je kiest de boeken van auteurs die je al kent of omdat ze hoog gewaardeerd worden door anderen en omdat je ze ziet bij andere lezers via Facebook of Instagram waarvan je weet dat ze in smaak vaak met jou overeenkomen. En bepaalde genres sla je dus gewoon over, daarover later meer.

Het boek dat ik het minst waardeerde was Jane Austen's  "Gevoel en verstand" toch heb ik geen spijt dat ik het gelezen heb. Het is een klassieker waarvan ik vind dat je het gelezen moet hebben. Maar dat wollige en formele taalgebruik....brrrr.....maar ja dat was nou eenmaal in die tijd. 

Uit bovenstaande lijstje blijkt wel dat ik nooit kies voor fantasy en young- adult. De eerste is bewust, daar hou ik niet zo van. De laatste is perondelijk want er zijn toch veel boeken die op de grens liggen van jeugd en young adult waar ik wel van hou: Kruistocht in spijkerbroek is daar een bijvoorbeeld van.

Het kan dus zomaar zijn dat ik een jeugdboek lees volgend jaar dat no weer net in die categorie geplaatst wordt...

Bovenstaande lijstje spreekt voor zich, het zijn schrijvers die vaak reeksen schrijven en als die je liggen lees je daar automatisch veel van.

Met tussen de 3 en 7 boeken maand ben ik zeer tevreden.

Maar dan mijn plannen voor 2021.

Allereerst minder boeken dan in 2020. En dat heeft een reden. Behalve dat ik meer klassiekers wil gaan lezen zijn er ook nogal wat boeken op mijn wensenlijstje die gewoon mega dik zijn. Zo heeft "de ontdekking van de hemel"rond de 1000 bladzijdes en ook de boeken van Ken Follet en Jean M. Auel die ik nog nooit eerder las zijn echte kleppers! En toch wil ik, net als nu, nog wel iedere dinsdag wat te melden hebben op mijn blog. Maar dat komt wel goed. Er zijn nog een paar boeken van 2020 die ik nog niet beschreven heb en als ik de super dikke boeken wat afwissel met wat dunnere komt het ook vast goed.

 

Knipperde knip...

Rij zestien is nog niet helemaal in elkaar gezet maar om toch weer een beetje variatie te hebben voor de volgende rij heb ik maar weer wat nieuwe vingerhoedjes gestempeld.

Ik had nog genoeg lapjes die voor deze quilt nog niet gebruikt waren. Niet dat ik meters stof van iedere soort heb maar juist dit kleine vingerhoedjes figuurtje leent zich goed om te gebruiken in kleine lapjes. En dat koop ik dus regelmatig, stukjes van 30x40 of juist stroken van 10x 110. Genoeg vingerhoedjes kun je daar uithalen en dat maakt dat er veel variatie mogelijk is.

Dat werkt toch leuk. Effen lapjes zijn leuk maar ook stofjes met een printje zijn goed te gebruiken in deze quilt zoals dit aardbei-printje hier rechtsboven op de foto. Zolang de kleuren maar kloppen: overwegend rood met een beetje wit en andersom. Zwart of Rood of wit met een zwarte print.

 

En gelukkig zijn er genoeg lapjes te vinden die hier aan voldoen om tot dit resultaat te komen!

Ik kan nog even vooruit....

Een waarheid als een koe....(13)

 

Humor op de woensdag...

 

De boodschap op een briefje....

De waarheid als een koe...(12)

 

Gestreepte warme wintershawl...

 Soms moet je eens uit je comfort zone qua kleurtjes... en dat deed ik met deze shawl! Want geel, bruin en oranje zijn nou niet bepaald mijn kleuren. En toch ging ik voor deze toverbal bol. Die ik dan weer wel combineerde met een roze-paarse bol.

En zó zette ik met deze twee bollen de shawl op de pennen en wisselde steeds de roze -paarse bol om de twee pennen af met de toverbal bol. Die een langzaam verloop had van bruin, blauw, lila, paars, geel en oranje.

Streepjes breien is altijd fijn en gaat natuurlijk een beetje sneller, althans dat lijkt zo omdat de afwisseling zorgt voor een snel kleur resultaat. En dat is natuurlijk altijd prettig. 

Toch kwam er de klad in en duurde het best een poos voor ik het afhad. En hoewel er niet heel veel steken op de pen zaten werd de shawl wel lekker lang: twee meter maar liefst. 

Ik heb de shawl ook een keer meegenomen naar mijn ouders en heb toen samen met mijn moeder om en om een tijdje gebreid, En dat is helemaal fijn. Want op een gegeven moment ben je het wel even zat en heb je zin om wat anders te doen. En als mijn moeder het dan overnam ging het breien gewoon door, lekker!

Uiteindelijk bood zij aan om hem helemaal af te maken en daar was ik blij mee. Omdat ik tricot breien wel fijn vind maar ribbels niet mooi vind naaide ik de shawl over de lengte aan de zijkant dicht. En nu is het dus echt klaar. En hoewel de kleuren uit mijn comfort zone zijn ga  ik ervan uit dat de wol in de shawl wel voor veel draagcomfort gaat zorgen.

Stairway to heaven....(4)

Deze mooie trap bevind zich in Parijs!

 

Komiek van de stomme film Charlie Chaplin ( 1889 Londen-1977 Zwitserland) staat hier mooi geportretteerd.

Zijn bekendste typetje was dat van zwerver The Tramp dat hij speelde van 1914 tot 1936 met een bolhoedje en een rotan wandelstokje in een iets te nauw zittend jasje.  Verder zijn zijn films The great Dictator en Modern Times wereld beroemd. Dat die bekendheid wereldwijd was, was mede te danken aan de stomme films: of je nou in Amerika of in China woonde, het was voor iedereen te begrijpen!

Voor die laatste film componeerde hij zelf de muziek Het nummer This is My Song uit zijn latere film A Countess from Hong Kong werd een wereldhit in 1967 voor zangeres Petula Clark.

Charlie Chaplin werd 88 jaar oud en trouwde maar liefst vier keer.

Alhoewel hij met zijn derde vrouw Paulette nooit officieel in het huwelijk trad.

Van 1943 tot aan zijn dood  was hij getrouwd met Oona O'Neill met wie hij veel scheelde in leeftijd ( hij 54 en zij 18!) maar nog drie zoons en vijf dochters kreeg. Het verhaal gaat dat hij op zijn 77 ste nog een kind verwekte.

Nog een bizar weetje: 

Op 8 maart 1978 werd zijn lijk gestolen. Het plan was om losgeld te eisen, dit mislukte en de dieven werden gearresteerd. Het lijk werd 11 weken later teruggevonden bij het meer van Genève en herbegraven onder 180 cm beton.

De koperwiek....

Toen ik op een koude maandag in November een vogelhut gehuurd had in Rijssen was ik zeer verrast een groep koperwieken aan te treffen!

Het zijn mooie vogels die een kijkje namen bij de hut en volop gingen badderen in het koude water. En koud was het want heel lang was de vijver grotendeels bevroren op een kleine strook na die dankzij een pompje en een tuinslang een klein beetje overbleef. Genoeg om niet alleen de vogels met honger naar de hut te trekken maar ook de vogels met dorst en degene die behoefte hadden aan een bad!

Dit vond ik op de site van de vogelbescherming: 

De koperwiek is een lijster met koperrode 'oksels' die in vlucht opvallend zijn. Het zijn karakteristieke broedvogels van de naaldbossen van Scandinavië. Koperwieken zijn alleen in september tot mei in Nederland te zien, vooral op besdragende struiken in parken en tuinen en op weilanden grenzend aan hagen en bosjes. Koperwieken hoor je in oktober overtrekken. Met een scherp en lang 'psriiiihhhh' houden de vogels contact met elkaar. Ze trekken met miljoenen over Nederland, soms in enkele dagen of zelfs één dag

Bovendelen bruin en onderdelen wit met sterke donkere streping. De flanken en ondervleugeldekveren zijn koperrood gekleurd en vallen in de vlucht goed op. De kop is opvallend getekend met een roomwitte wenkbrauwstreep en een witte mondstreep.

En dat verklaart dus ook de naam: koperkleurig onder de vleugels/wieken!

BROEDEN

De koperwiek is geen Nederlandse broedvogel. Broedt vanaf eind april tot in juli en heeft twee legsels van meestal 4-6 eieren. Ze broeden alleen, maar soms ook in los kolonieverband. Komvorming nest van gras, mos, twijgjes met wat modder bevindt zich op de grond in dichte vegetatie, of ergens laag in bosjes of dode boomstomp. De jongen zitten zo'n 12-15 dagen op het nest en zijn nog 2 weken na het uitvliegen afhankelijk van de ouders.

even met de staart in het water om de temperatuur te testen?

Ik zag het tot twee keer toe verschillende vogels op die manier doen. Een soort van ...eerst de grote teen in het water?

LEEFGEBIED

Koperwieken zijn in de winter regelmatig (in groepjes) aan te treffen in weilanden, boomgaarden, bossen, parken en tuinen. Ze foerageren op besdragende struiken: duindoorn is populair, maar ook de bessen van hulst, lijsterbes en kardinaalsmuts eten ze graag. In zijn Scandinavische broedgebied broedt de koperwiek in dicht struikgewas en in bomen. Leeft vooral in naaldbossen, maar ook in berkenbossen en op bergvlaktes en zelfs in wilgenbos.

VOEDSEL

In de winter voornamelijk wormen, bessen en zaden. Tijdens de broedtijd insecten, wormen en slakken.

 

Er zaten zes vogels voor de hut maar zó verspreid dat ik er maar twee tegelijk in mijn lens kon vangen.

Humor op de woensdag...

 

Boeken: Spiegelman van Lars Kepler

Het fijne van een serie boeken van een schrijver is dat je de hoofdpersonen al kent en iets meer weet over de inhoud. Hou je van de vorige delen vind je deze ook vast goed!

 Spiegelman is deel acht van de Joona Linna reeks. Dit maal draait het om de verdwijning van meisjes. En als de enige getuige van het meisje dat het eerst dood teruggevonden wordt een warrige man is met psychische problemen en een verminderd spraakvermogen is het toch wel heel lastig om de waarheid boven tafel te krijgen en de dader op te pakken. En wat als je alleen een weerspiegeling hebt gezien?

de tekst van de achterflap:

Vijf jaar geleden verdween ze, nu wordt haar lichaam gevonden.

Wie was de man die ze zag in het raam?

Wie is Spiegelman?

Vijf jaar na haar verdwijning wordt het levenloze lichaam gevonden van een jonge vrouw. De enige ooggetuige van de moord is een warrige man, die niet zeker weet wat hij gezien heeft. Joona Linna roept de hulp in van hypnotiseur Erik Maria Bark, zodat de man onder hypnose zijn herinneringen weer kan oproepen.

Zoals altijd in de boeken van Kepler ( pseudoniem voor het Zweedse schrijvers echtpaar Alexander  Ahndoril en Alexandra Coelho) complex met veel personen en namen en slechts langzaam komen er tips of belangrijke feitjes bovendrijven die tot een ontknoping leiden. 

   Sommige zie je aankomen maar er zijn altijd personen in het boek die als mogelijke verdachten mét een motief die naar voren gebracht kunnen worden maar tóch niet ter zake doen.

Ik moet zeggen dat dit boek vrij gruwelijk begon, iets wat mij niet meer zo bij staat van de andere delen, en dat ik wel even mijn twijfels had of ik hier mee verder wilde lezen. Maar ja, als het draait om een serie moordenaar kun je natuurlijk ook wel wat gruwel verwachten en gelukkig draait het verder in het boek meer om de spanning en het ontrafelen van het mysterie en dat maakte dat ik toch weer, ook van dit deel, genoot!

Een echte spannende Scandinavische thriller!

Het schrijversduo verkocht wereldwijd vele boeken met deze reeks en ook in Nederland waren dat er al ruim 600.000. Ze schreven ook naast deze Joona Linna reeks ook een stand alone boek "Playground" en dat is het enige boek dat ik nog niet gelezen heb.

En o ja, voor ik het vergeet te vertellen... Eerst was het foto's maken van mijn blog een klusje dat er nou eenmaal bij hoorde. Maar gaande weg kreeg ik daar steeds meer lol in. In fotograferen in het algemeen maar steeds vaker ontstaan er tijdens het lezen van een boek al ideeën voor de foto die ik erbij wil maken.

Dit komt ook omdat ik op facebook en instagram wat ik sinds kort gebruik veel leuke en vooral mooie ideeen zie. En ja bij zo'n boek als dit mag een spiegel natuurlijk niet ontbreken. En vooruit ook de chocolaadjes in kerstsfeer om aan te geven in wat voor tijd de foto is gemaakt.

Wil je mij volgen op instagram? Klik dan HIER

Op deze facebook pagina vind je heel veel links naar mijn blog.

Kerstboom van een halve cirkel...

 

Met papier kun je van dit patroon een leuke kerstkaart maken,

en van stof een chique servet of een mooie versiering!

Het is niet moeilijk, de foto's spreken voor zich!

stap 1

 stap 2

stap 3

stap 4

Het papieren exemplaar kun je nog verder versieren met een mooi geschreven kerstwens, glitter en andere versiersels.

         

Deze foto's plaatste ik al eerder maar omdat ieder jaar mensen dankzij google weer dit bericht vinden als ze opzoek zijn naar ideeën voor een kerstkaart plaats ik het nogmaals.

Een waarheid als een koe...(12)

 

De gehaakte Jozef in wording....

 ... het gaat nog krapjes worden om het eerste deel van de kerststal af te krijgen dit jaar. Het was de bedoeling om in ieder geval Maria, Jozef en het kindje in de kribbe af te krijgen.

Maar ik moet zeggen, als je eenmaal weer bezig bent gaat het toch wel vlot. En omdat de basispatroontjes het zelfde zijn en je het dus al een keer eerder gemaakt heb gaat het steeds vlotter.

Voor deze Jozef had ik maar 4 kleuren nodig. Van Phildar Cotton 3 haakte ik met 0062 ( poudre), 008 (mercure), 0065 (Havane) en 0022 ( chanvre)

Alle figuurtjes komen uit het boekje van Christel Krukkert: haak je eigen kerststal.

En Maria?

Die staat al te pronken maar wacht smachtend op haar Jozef

Streetart: Brad Spencer stapelt stenen....

 ... nou stapelen is wat erg simpel uitgedrukt!

                                       

Een ware kunstenaar is deze Amerikaan. Zijn sculpturen komen tot leven en zijn driedimensionaal en erg indrukwekkend!

een detail van de eerste foto.

Omdat de voegen in de stenen doorlopen krijg je wel een heel mooi effect waardoor het lijkt of het figuurtje, zoals dit meisje, uit de muur kruipt.

Meer robuust is dit piramideachtig kunstwerk. Een flinke klim naar de top!

Kun je op de eerste foto nog lekker op het bankje gaan zitten, dan moet je meer halsbrekende toeren uithalen om hier op te klimmen. Maar dat zal wel niet de bedoeling zijn.

Voor Brad Spencer hoeft het niet perse driedimensionaal te zijn: 

als plaquette misstaat het ook zeker niet getuige onderstaande foto.

 

Gele Trilzwam...

Een opvallende verschijning, dat zeker!

En ook vrij algemeen voorkomend in het hele land, maar ik had deze gele trilzwam ( Tremella mesenterica)  nog nooit gezien.

En dat terwijl ie zo opvallend is qua kleur. Van oktober tot maart is hij zichtbaar in de nu toch wat grauwe kleuren van het bos.  Het vruchtlichaam heeft een doorsnede van 1 tot 5 centimeter en is onregelmatig ( hersenachtig) geplooid. Het komt te voorschijn uit spleten van boomschors van dood of in ons geval op gesnoeide eikenboomtakken die al een flink poosje in hoopjes op de grond lagen.

 

In eerste instantie een opvallende harde kleur geel wat later naar bleekgeel verkleurd. Het voelt nu nog heel gelei- achtig maar in droge toestand veranderd het tot kraakbeenachtig taai. 

 Hierboven op de foto twee kleine exemplaren maar de foto laat wel goed zien hoe we de zwammen aantroffen. Op een stapeltje beste takken.

Mijn ogen werden naar dit opvallende gele geheel getrokken omdat ik in eerste instantie hoopte op een ander zwammetje dat ik alleen maar ken van foto's: het kleverige koraalzwammetje. Helaas dat was het niet maar ik was hier, in tweede instantie, ook blij mee. En waarom ik het niet eerder gezien heb? Geen idee, ik loop toch wel vaker in het bos. Maar dit jaar misschien vaker? Of heb ik er gewoon meer oog voor dit jaar? Wie weet...

Humor op de woensdag....

 

Zijderups....Robert Galbraith

Het zijn dikke pillen de boeken van Galbraith maar ze zijn echt de moeite waard!

Dit is het tweede deel, eerder las ik Koekoeksjong. Onlangs kwam deel vijf uit dus ik kan nog vooruit.

De tekst van de achterflap:

Als schrijver Owen Quine wordt vermist, besluit zijn vrouw Cormoran Strike in te schakelen. Quine is regelmatig een tijd van huis, maar deze keer is het anders. Strike komt er al snel achter dat de verdwijning alles te maken heeft met Quines laatste manuscript. Dit bestaat namelijk uit onthullende portretten van bijna al zijn vrienden en kennissen en het zou een ramp voor hen zijn als het ooit wordt gepubliceerd.

Niet veel later wordt Quine vermoord teruggevonden. De omstandigheden van zijn dood zijn zeer verdacht en geven een verontrustend kijkje in de geest van de dader. Strike en Robin bevinden zich in een race tegen de klok om een moordenaar te vinden die een wel heel uniek profiel blijkt te hebben…

 Hoewel de naam van de schrijver een man doet vermoeden hebben we hier wel degelijk met een vrouwelijke auteur van doen.

Onder het pseudoniem Robert Galbraith wilde J.K. Rowling uitproberen of het na haar succesvolle Harry Potter boeken ook zou lukken om in een ander genre succesvol te zijn. Dit eerste deel van de Cormoran Strike reeks bleek een succes! Koekoeksjong, niet echt een thriller maar meer een detective verhaalt over een oud Afghanistan veteraan die nadat hij met letsel uit de oorlog terug keerde zijn geld gaat verdienen als detective. Als zijn vriendin hem de bons geeft is hij ook nog zijn woonruimte kwijt en word zijn werkplek ook zijn huis. Hij moet dat alleen nog verborgen zien te houden voor zijn nieuwe secretaresse die via een uitzendbureau bij hem werkt. Maar gelukkig is deze dame tactvol en zeer toegewijd.

Maar ook het tweede boek blijkt een goed uitgewerkt geheel. Waarbij zowel de karakters van Cormoran als Robin verder uitgediept worden. Over de achtergrond van hem, zijn vroegere leven, komen we steeds meer te weten. Dat voegt echt iets toe aan het verhaal. En gaat het nog eens wat worden tussen die twee?

Het hangt wel in de lucht, misschien dat deel drie "het slechte pad" daar uitkomst over brengt... Helaas is dat deel niet beschikbaar op Storytel

Quiltfotootjes...

                               ....uit de oude doos.

Sommige nog niet af.... sommige allang!

Gewoon om even te bekijken.

                                De vingerhoedjes...

   

De jelly roll quilt:

De charmquilt...

De versneden bloemen quilt...